این شعر بسیار زبیا را دوست نازنینم فریاد بیصدا برام یادداشت گذاشته منم حیفم اومد که اینجا نذارمش. مطمئنم که هر کسی با خوندنش لذت میبره.
ای رفته از برم به دیاران دوردست!
با هرنگین اشک, به چشم تر منی
هر جا که عشق هست و صفا هست و بوسه هست_
در خاطر منی.
هرشامگه که جامه نیلین آسمان_
پولک نشان ز نقش هزاران ستاره است_
هر شب که مه چو دانه الماس بی رقیب_
بر گوش شب به جلوه،چنان گوشواره است_
آن بوسه ها و زمزمه های شبانه را_
یادآور منی_
در خاطر منی.
هرجا که بزم هست و زنم جام را به جام
درگوش من صدای تو گویدکه:نوش،نوش
اشکم دود به چهره و لب مینهم به جام_
شاید روم زهوش
باور نمی کنی که بگویم حکایتی:
آن لحظه ای که جام بلورین به لب نهم_
در ساغر منی
در خاطر منی.